چوب خدا...

چوب تنبیه خدا 

            ....نامرئیست!...

نه کسی میفهمد، 

نه صدایی دارد !

یک شبی یک جایی...

خاطرت می آید...

وقتی از شدت بغض..

نفست میگیرد...

خاطرت می آید...

وقتی از استیصال..

همه امید دلت میمیرد...

خاطرت می آید...

که شبی یک جایی...

باعث و بانی یک بغض شدی، 

و دلی سوزاندی...

آن زمان فکر نمیکردی بغض، 

پاپی ات خواهد شد

و شبی یک جایی...

می نشیند سر راه نفست

و تو هم بالاجبار!

هر دقیقه صد بار...

محض آزادی راه نفست

بغض را میشکنی...

آری این چوب خداست..